11: Van Boven-Hardinxveld naar Brakel

Eerst met de trein weer terug naar station Boven-Hardinxveld om de route weer op te pakken waar we hem gisteren hadden verlaten. Vervolgens te voet weer naar Gorinchem. Een goede lunch gepakt aan het water en vervolgens met de pont over naar Woudrichem, door de Bommelerwaard. In de verte Slot Loevestein.  Een plaatje! Het was lekker wandelweer en we hadden er flink de pas in. Het doel was Brakel. Tijdens een rustperiode belde ik voor een plekje voor de nacht. Dat lukte dus dat was ook weer geregeld. Aangekomen bij dat adres kregen we ons onderkomen toegewezen.Een pipowagen. Fantastisch! Nog een tijdje met de gastvrouw zitten praten. Zij vertelde dat je voor een goede maaltijd aan de overkant van de rivier moest zijn bij een chauffeursrestaurant. Zij had nog wel een oude fiets beschikbaar, die we konden lenen. Een romantisch beeld, zo met z'n tweeën op één fiets. Het leek wel een scene uit een oude Nederlandse speelfilm. Deze dag hadden we 23,1 km gelopen en dan nog wat gefietst. 

De Gevangenenpoort in Woudrichem

Onze slaapplaats

10: Van Groot-Ammers naar Boven-Hardinxveld

Op weg, dit keer op een bewolkte dag met af en toe een bui. Het was niet koud. Al gauw liepen we over dijken door het kletsnatte gras. Schoenen en sokken doorweekt en dat liep niet lekker. Daar waar het kon trokken we de natte spullen uit om enigszins te laten drogen in het magere zonnetje. Telkens weer moesten we van die graswegen nemen. Op enig moment werden we verrast door een fikse bui, net toen we onze schoenen en sokken hadden uitgetrokken. snel alles bijeen rapen, op je rugzak gaan zitten onder de poncho. Zo een 10 minuten de bui doorgezeten. Wel een koddig gezicht, twee minitentjes op een doodlopende weg. Daarna was het gedaan met de regen. In Boven-Hardinx hebben we de trein genomen naar Gorinchem, alwaar we makkelijker een slaapplaats konden vinden en te eten. We belandden er in de Pastorie. Twee kunstenaars die net een B&B hadden opgestart. Er stond wel een bord te koop in de tuin. Later vertelden ze ons dat ze gingen emigreren naar Zweden omdat daar de kunst meer werd gewaardeerd dan in Nederland. Zover was het nog niet, ze hebben ons keurig verzorgd in dat prachtige pand. Dat vol hing met schilderijen van hun eigen hand.

De sokken laten drogen

het Achterwaterschap bij de Donk

9: Van Driebruggen naar Groot-Ammers

Het was Zondag. Vandaag via Haastrecht, Vlist, Schoonhoven,het pontje naar Nieuwpoort naar Groot-Ammers, gelegen in de 'bible belt'. Het weer was goed en na een goed ontbijt weer aan de wandel. Door een historisch gebied met prachtige vestingsteden. Hier komen we nog eens terug om de omgeving beter te leren kennen. Vanaf Nieuwpoort moesten we door Groot-Ammers, waar alles gesloten was, dus eten was er niet bij aldaar, 4 molens passeren om vervolgens aan te komen, na een tocht van 25,2 km, op het overnachtingsadres "de Theetuin." waar ze nog een plek voor ons hadden, in een ware bedstee. Fantastisch! Daar ontmoetten wij een ouder stel dat vanuit Engeland was komen fietsen, op weg naar huis in Zwitserland. Ook die mensen moesten nog eten, net als wij. Van de gastvrouw konden wij twee fietsen lenen om samen met de Zwitsers naar Goudriaan te fietsen om te dineren. Daar had zij voor ons een tafel gereserveerd. Heerlijk die service. Na een gezellige avond weer terug naar de Theetuin. Overvallen door een vreselijk onweer kwamen we daar doorweekt aan. Dit voorspelde niet veel goeds voor de volgende dag. Onze natte plunje te drogen gehangen in de schuur en vroeg onder de wol. Na het ontbijt namen we afscheid van het Zwitserse echtpaar en gingen wij op weg. De Zwitsers hadden de Camino ook gemaakt, op de fiets, vanuit Zwitserland.

Nieuwpoort 

Haastrecht

de Molenkade bij Groot-Ammers

8: Van Bodegraven naar Driebruggen

Bodegraven? Ja, er was geen andere mogelijkheid om in Zwammerdam te komen dan lopende vanuit Bodegraven. Het waren maar 2,5 km dus dat viel wel mee. We gingen richting Reeuwijkse Plassen. Het onweer in de nacht had voor verkoeling gezorgd, dus dat viel alweer mee. In Reeuwijk hebben we lekker zitten lunchen en ging ik wat adressen bellen om een overnachting te regelen. Dat was weer een verhaal apart. Het adres in Driebruggen was niet thuis, de mensen zaten in Zuthpen. Tja dat zou dan zoeken worden naar een stek in Reeuwijk, want we zouden nog een pittig eind door de plassen moeten lopen en tijd hadden we er eigenlijk niet meer voor om verder te gaan dan Driebruggen. Na ongeveer 5 minuten werden we teruggebeld door de meiden die de B&B runden. We konden gewoon naar het appartementje gaan, die was toch open en zij zouden die avond terugkeren naar huis. Probleem opgelost. Wij konden door en hadden onderdak. Na een dag van 22.7 km kwamen we aan bij de B&B. We konden er inderdaad in en hebben de bedden opgemaakt. Lekker gedoucht, onze spullen gewassen en toen we wat wilden gaan eten in een lokale snackbar, kwamen de meiden al het erf op rijden. Alles was geregeld en voor elkaar. We gingen na een goede hap lekker naar ons bedje onder een klamboe. Veel water geeft ook veel muggen.

Tijd voor een lekker ijsje

De wegen naar 3 bruggen waren niet zo breed

7: Van de Kwakel naarZwammerdam

Vandaag via Aarlanderveen, langs de Amstel, het Aarkanaal en Bilderdam, langs een molenviergang. Het was zoals eerder gezegd, bloedheet. Onderweg, midden in de polder, een  heerlijke duik genomen om af te koelen en het zweet af te spoelen. Later die dag, in de avond en nacht werd dat van bovenaf geregeld in de vorm van een ongelooflijk onweer. Gelukkig niet gedurende ons wandelen. Ondanks de hitte toch 24,5 km afgelegd. Lekker gegeten in Alphen a/d Rijn en via omwegen weer terug naar ons verblijf.

Afkoelen in een poldervaart

Zwammerdam

Ons verblijf bij mevr. Koeleman

6: Van Amsterdam naar de Kwakel

Het echte werk! Rugzakken mee, wel even wennen. Engelien met zo'n 15 kg en in mijn rugzak iets van 18 kg. Met het OV naar de plek waar de vorige route en het pelgrimspad samenkomen. Vanaf dit punt de eerste tijd wat lopen zoeken naar de juiste afstelling van de rugzakken. wat meer rustperioden inlassen want het viel ons best wel zwaar. Langs de Bosbaan richting Aalsmeer onze tocht vervolgend naar de Kwakel. Hier vonden we onderdak bij een alleraardigste oude dame, mevrouw Koeleman. Zij bood ons onderdak voor twee dagen. Dat had alles te maken met transport, gebrek aan onderdak in onze volgende stop en de weersverwachting. Het zou bloedheet worden en om dan met zo'n zak in de brandende zon te lopen leek ons niet aangenaam. We waren per slot van rekening al 1 dag bepakt onderweg. We hadden deze dag al 22,2 km gelopen en waren wel aan rust toe.

de Bosbaan

de Amstelveense Poel

Hier eindigde deze dag

5: Van Haarlem-Spaarnewoude naar Amsterdam

Hetzelfde ritueel als voorgaande dagen. Met de trein naar het startpunt en op pad maar weer. Het eerste deel was niet zo spectaculair. Een lange rechte weg parallel aan het spoor. Dan het komen en gaan van vliegtuigen. Het was een drukte van jewelste. Je zou er maar wonen! Via Zwanenburg naar de sluizen in Oud Zuid. Hier houdt de route, van Wad tot IJ, op. Vanaf hier zouden we route gaan volgen zoals beschreven in het Pelgrimspad deel 1. We konden met het OV naar Amsterdam CS gaan, maar het was zo aangenaam, dat we besloten om dit maar te voet te doen, dwars door het Vondelpark en de stad. Heel aangenaam verpozend in het park, ogen te kort komend om deze mensenmassa zien te genieten van sfeer, het weer en elkaar. Heel leuk om dit eens van dichtbij te bewonderen. Met een tevreden gevoel en 27,2 km in de benen weer naar huis. De volgende keer gaan we echt van start met onze pelgrimstocht.

Vondel

Onder het glidepath van de Kaagbaan

4: Van Krommenie naar Haarlem-Spaarnerwoude

Gisteren lekker gelopen, vandaag weer verder. De eerste hindernis van betekenis zou zich aandienen, het Noordzeekanaal. Het weer was wat somberder dan gisteren. De route volgde een deel van "de Stelling van Amsterdam". wederom een mooi stuk. Diverse forten, kruitdepots en nevenbatterijen. Genoeg te zien! Met de pont over en in Spaarnedam lekker op een terrasje gezeten. Gelukkig was het weer wat verbeterd. Deze dag van 26,6 km ging ons aardig in de benen zitten. Tijd om naar huis terug te keren en ons voor te bereiden op de tocht van morgen

Het Noordzeekanaal vanaf de pont

Spaarnedam

Beeld van Jacobus in Haarlemmerliede

3: Van Heiloo naar Krommenie

Aan het begin van ons voorgenomen wandelweekend pikten we de draad weer op in Heiloo. We hadden onze auto op de P+R neergezet om vervolgens onze weg te vervolgen via Akersloot, waar we wederom een stempel konden laten plaatsen in onze paspoorten. Dit ging wel op een bijzondere manier. Zo tegen half twaalf kwamen we in de buurt van de kerk, toen de klokken begonnen te luiden. Het was vanwege een uitvaart. De stoet ging richting het kerkhof en wij naar de kerk. Daar werden we opgevangen door een oudere dame, welke in het koor gezongen had bij de Mis. Toen wij haar vroegen om een stempel, stond ze erop dat meneer Pastoor dit zelf zou doen, dat betekende even wachten. We werden rondgeleid langs allerlei voorwerpen die te maken hadden met St. Jacobus. Na de uitvaart kwam meneer Pastoor binnen en was verrast door onze aanwezigheid in de pastorie, waar wij ondertussen aan een bakje koffie zaten. We hebben nog wat zitten praten over onze onderneming en na het stempelen zijn we weer enroute gegaan. We volgden de Krommeniedijk om wat later het station op te zoeken en weer huiswaarts te keren. Een hele fijne wandeldag met 22,5 km toe te voegen aan onze tocht. 

Het doopvont in de kerk 

Dit schilderij hangt in de pastorie

Vreemde schapen