106: Van Larrasoaña naar Zariquiegie

aanloop Pamplona

Om half 5 begon de eerste pelgrim al met opstaan. Waardeloos! Veel makke schapen in één hok, die volgden, oftewel slapen is er niet meer bij. Gisteravond was een hele gezellige avond, met een prima diner en goed gezelschap. Deze keer vroeg gegeten zodat je ook vroeg naar bed kon. Het was koud! Door al dat gedonder in de vroege ochtend moest ik ook vroeg op pad. Half 7 was ik al op weg. Geen ontbijt en ontzettend last van mijn knie. Al dat afdalen vroeg zijn tol. Vlak voor Pamplona belde ik Engel op om haar te vertellen dat ik ging kappen met de tocht. Na een opbeurend telefoontje toch maar verder. Een diclotje erin en twee paracetamol, op aanraden van Engel, en door.

de citadel

In Pamplona een 'café con hielo' genomen en een bocadillo. Toen verder gegaan. Afijn na 30 km een albergue gevonden en in de rust gegaan.
Wat een telefoontje al niet kan doen.
Moreel is weer hoog en de zin om door te gaan ook.
Dank je Engel!

in de kathedraal Pamplona

105: Van Roncesvalles naar Larrasoaña

op weg naar Larrasoaña

Om 6 uur werd het licht aangedaan. Bijna 400 pelgrims werden op die mannier te kennen gegeven om aan de dag te beginnen.
Pelgrimsmaaltijd gisteravond, overigens, met een heerlijke forel op het menu, was in het naastgelegen restaurant. Daar was ook het ontbijt vanochtend. En daar gingen ze dan, een kudde pelgrims, enigszins hersteld van de loodzware dag van gisteren, richting Pamplona.
Onderweg genoeg gelegenheid om wat te nuttigen. Bij een zo'n gelegenheid zat ik aan een tafel met een Koreaanse vrouw van middelbare leeftijd. Zij vroeg me waar ik vandaan kwam en vertelde dat zij uit Seoel kwam. Verder kwam haar engels niet. Ik zei tegen haar dat mijn vader in de Koreaanse oorlog had gevochten. Dat moest even indringen. Plots stond ze op en met buiging zei ze "thank u very much to your father". Dat maakte zoveel indruk. Ik was er behoorlijk door geraakt.
Nu ben ik in een albergue. Ga zo het dagelijkse ritueel afwerken.

104: Van Saint-Jean PP naar Roncesvalles

van start

Een beetje murw aangekomen in SJP. Maaltijd in de gîte, viel tegen, maar het was er wel gezellig.
Met velen op één kamer. Geeft wat rumoer.
Ontbijt stelde ook niks voor en voor de koffie moest je betalen!
Vertrokken in de mist. 

boven  de mist

ergens boven op de berg

in mei!!!

Alleen maar berg op. 20 km lang. Boven werd het zeer koud door de wind die over de besneeuwde hellingen joeg.
Flink de pas erin houden want dan bleef je een beetje warm.
Wat een volk op de route zeg. Meer dan honderd pelgrims zeker.
Regelmatig rust, wat eten, wat drinken en door.
Gevolgd door een afdaling van 5 km lengte. Dat ging in de benen zitten. Schenen branden wat.
Aangekomen bij het klooster, in de rij voor een slaapplaats. Gelukt.
Leuke gesprekken gehad vandaag met een Ier en een Australier.
Na het diner er meteen in om hopelijk uitgerust aan dag 2 van de Camino Frances te beginnen.

het klooster

Van Maubourguet naar Saint-Jean-Pied-de-Port

Rustdag!
Vandaag begonnen aan een nieuw hoofdstuk. Eerst naar Lourdes, met de bus, vervolgens naar Bayonne met de trein om daar de bus te pakken naar SJP.

Lourdes

Eens zien of daar plek is om te overnachten.
Gisteravond bij een oudere dame onderdak gehad, evenals een maaltijd. Ook deze vrouw was erg begaan met pelgrims. Een lief mens.
Een vreemde dag.

de grot

Saint-Jean-Pied-de-Port

 Een vreemd gevoel bekroop je bij de grot en al die mensen. Ik denk dat 'nederig' het juiste woord hiervoor is. Aanstonds weer verder reizen.
In Bayonne neem ik afscheid van Pedro. Hij was een fijne compaan om mee te wandelen. Veel van geleerd.
Eindelijk in de bus naar SJPP. Volkomen afgeladen. Alle plaatsen bezet met mensen uit de hele wereld. Dit alleen is al een belevenis.
Gelukkig heb ik een adres voor vannacht. Na 4 keer "complet" te hebben gekregen. Zal morgen wel druk zijn de berg op naar Roncevalles.

103: Van Monluzon naar Maubourguet

Koud, veel wind en regen, zo begonnen we aan de dag.
Na een uitstekend diner, maar wel erg koud in huis, ging ik pas om 21h30 naar bed.
Deze keer niet opdubbelen maar een kamer alleen.
Uitstekend geslapen.
Goed ontbijt en vervolgens de regenkleding aan.
Afwisselend parcours vandaag.
Al weken is het heet en droog, dan loop je op asfalt en als het gaat regenen krijg je graspaden voor je kiezen.

Of de duivel ermee speelt.
Volgens het boek maar 24 km te gaan, echter realtime zijn het er 30 geworden.
Leuke gîte gevonden.
Informatie gehaald voor morgen.
Morgen een soort van rustdag. Vroeg op pad naar Lourdes, om daarna door te reizen naar Saint-Jean-Pied-de-Port om over te stappen op de Camino Frances.
Vanavond nog samen met Pedro, morgen gaat hij vanuit Bayonne zijn eigen route volgen evenals ik dat ga doen vanuit St. JPdP.
Zal wel even wennen worden, zonder die reismakker.
Ik ben in ieder geval aardig voorbereid.

102: Van L'Isle-de-Noé naar Monlezun

nog zoveel te gaan

Pedro in poncho

Fantastisch verblijf gehad. Haar hele ziel en zaligheid legt ze in het welzijn van de pelgrim. Edna, een voormalig Pub eigenaar uit Engeland. Van de ene op de andere dag de boel verkocht en in dit dorp neergestreken. Daarvoor was ze nooit in Frankrijk geweest.
Bewolkt en niet zo koud. Zo begon onze dag. Het had wat geregend en alles rook fris. De dag zal af en toe meer regen geven, weer eens wat anders dan de brandende zon. Even neergestreken in Montesquiou voor een bak koffie, met ijs, uiteraard. (Beter voor je maag).
Na een mooie tippel door bossen en velden, weer op bestemming. Koud biertje en een stuk taart.
Voorbereiden op morgen.

St Christaud

101: Van Auch naar L'Isle-de-Noé

Auch

Typisch Auch

Een goede gîte, nee, een hele goede gîte was het. Gelegen, direct aan de route, vlak voor Auch. Heel hartelijk en hulpvaardig. Je voelde je er direct thuis.
Vanochtend al vroeg op. 10 over half acht gingen we op weg. Wederom heel fris, maar al snel deed de zon wat hij moest doen. Auch, een hele mooie stad, zeer de moeite waard om er eens een dag te vertoeven. Een aanrader. De weg ging door de velden en de hellingen leken wel langer te worden. Weer voldoende getranspireerd vandaag.
Op naar ons nieuwe adres. Ook daar hebben we half pension, net als gisteren.
Vandaag was net als gisteren, erg warm.
Tijd voor een versnapering.

Onze gîte

100: Van Gimont naar Auch

Pedro

je zal er maar mogen wonen!

Vandaag gaan de Fransen naar de stembus. Dat ze maar een wijs besluit mogen nemen.
Weer een pizzaatje gehad omdat alle restaurants dicht waren. Op zaterdagavond notabene. Zelfs de kroegen gingen om 9 uur dicht. Dus op tijd naar bed. Het Amerikaanse stel was er ook.
Nog een tijdje mee zitten praten. Zij lopen da aankomende dagen parallel aan ons. Zelfde etappes maar ander tempo.
Het was smoorheet vandaag 26℃. Veel door bossen, ergo, geen wind. Je kookte zowat. Na 29 km bij de gîte aangekomen. Met een hartelijk welkom.

Auch in zicht

99: Van L'Isle-Jourdain naar Gimont

Gimont

Rijp op het gras waar de zon nog niet bij kon komen. Heerlijk fris buiten. Het is 8 uur als we aan de dag beginnen. Gisteravond een zelfgemaakte salade naar binnen gewerkt. Met z'n tweeën aan een 4 persoons maaltijd. Niet handig als je meteen daarna naar bed gaat. Enfin, een route door het glooiende landschap. Wat tevens inhoudt dat je die bulten ook op en af moet lopen.
Het tempo zat er goed in. Vroeg in de middag al gearriveerd en een lekkere, sissende pils naar binnen. Aanstonds naar ons adres en voorbereiden op morge

Theresa

n.

98: Van Léguevin naar L'Isle-Jourdain

prachtig landschap

eveneens

Al een paar dagen zien we af en toe de besneeuwde toppen van de Pyreneën. Vandaag een mooi plaatje gemaakt omdat het deze keer niet zo heiïg was. Trouwens de fotos zet ik thuis pas op het blog. Anders kan ik niet publiceren.
Een goede nachtrust gehad en weer eens met een goed gevoel op pad.
Een uitspraak die ik las probeer ik toe te passen.
"Als je aan morgen denkt, ben je vandaag vergeten te genieten."
Dus leef elke dag.
Een korte etappe vandaag. Lekker stuk door het bos. Gîte was al geregeld. Volop genieten van de stilte en het ritme van de pas. Prachtige vergezichten van een door de zon overgoten glooiend landschap.
Een gîte aan een meer. Net buiten het stadje. Mooie plek.

Jacobus 

97: Van Toulouse naar Léguevin

Kunst langs de weg

Waar was Don Quijote?

Na zwaar getafeld te hebben, een onrustige nacht. Resultaat, vermoeid aan de dag beginnen. De hele dag lopen door bebouwde kom. Stoep op, stoep af, auto's ontwijken. Warm en in de schaduw weer te koud. Kortom 24 km werken i.p.v. wandelen. Blij dat we in de gîte zijn beland. Lekker opgefrist, wasje rustig gedaan. Blog invullen en zo wat boodschappen doen. Eigen potje koken en

Pibrac

vroeg naar bed.

96: Van Ayguesvives naar Toulouse

Toulouse

de post

Het dagelijkse ritueel.
Vroeg uit de veren, stilzwijgend je slaapzak inpakken, wassen, rest in de rugtas. Batterijen geladen. Toilet. Ontbijtje en afscheid nemen. Op weg. 4℃, het Canal du Midi volgend tot in de stad.
Bij overnachtingsadres aangekomen blijkt deze te zijn overboekt. Wij krijgen, met korting, een zolderkamer met twee slaapbanken. Echter deze is pas na 7 uur beschikbaar. Dus de stad maar weer in. Simpele sandalen gekocht en terrasje pakken. Kathedraal bezoeken en eten.
Morgen een wat rustiger dagje. Volgende doel wordt Auch.
Mooie mensen ontmoet, met verhalen, waar je stil van wordt.
Nu eerst relaxen

Kathedraal

Jacobus

95: Van Les-Cassés naar Ayguesvives

ochtendstond, ...

Een hele zware dag.
Voornamelijk wegen en lawaai. Ook het stuk langs het kanaal midi, was constant het autogeraas van de A61 te horen. 36 km  in zon en aardig wat wind tegen.
Gisteravond goed gegeten. 6 pelgrims aan tafel.
Vanochtend om 0645 ontbijt en op weg. Een saaie weg.
Uiteindelijk bij de gîte gekomen, waar geen maaltijd wordt geserveerd. Dus vanavond een koud diner met wijn, brood kaas en paté.
Morgen maar weer een knappe maaltijd.
Maar vroeg naar bed vandaag.

kanaal nabij Ayguesvives

93: Van Castres naar En-Calcat

Castres, 

En weer stond ze voor ons klaar. Ontbijtje gereed, een stempel. Niets was haar teveel. Tegen half negen gingen we op weg. Uitbundig uitgezwaaid, maar niet eerder dan dat zij een foto had gemaakt. Nog een laatste groet en we gingen de stad weer in. Het was stil.
Na de stad, de velden. Een paar kluften erin die de kuiten weer aanspanden. Op een rustplek kwam er een zak met zelfgebakken koekjes tevoorschijn. Ze had er ook nog een stuk worst ingedaan en een homp kaas. Wat een lief vrouwtje was dat toch.
Bij de abdij aangekomen, blijkt het een spiritueel centrum te zijn waar ook een pelgrimopvang is. Een oude non wees ons de weg.
Lekker basic allemaal. Vanavond diner.
Net een hinderlijke blaar geprikt tussen mijn tenen. Die bezorgde mij veel last vandaag. Hoop dar het morgen beter gaat.

Klooster En-Calcat

94: Van En-Calcat naar Les-Cassés

eindeloos

Dineren bij de nonnen is sneller afvallen dan bij de weightwatchers.
Bouilon waar een kip met opgetrokken poten doorheen is gerend, tosti met blikgroenten, compôte na.
Gelukkig was er brood en wijn.
Na het diner even de kerk in waar de nonnen de afsluiting zongen.
Kippevel, zo mooi en sereen. Dat maakte het verblijf ruimschoots goed.
Een goed bed.
Vanochtend opstaan met mooi weer. Zon, geen wind, goed geluimd op pad.
Na drie uur stevig doorstappen, Revel, waar we zijn neergestreken voor een kop koffie. We zijn over de helft.
De stad uit, een aangelegd fietspad volgend naar eindpunt. Een mooi glad parcours. Eindeloos. Vlak voor het einde een meer met daarbij een.... BAR. Na 32 km eindelijk een biertje. Nog 3 km te gaan.
Een vriendelijke gîte met meer gasten.
Vanavond picknick.

Theresa

92: Van Boissezon naar Castres

Bewolkt en ontzettend slecht geslapen hebbende, op pad. Een relatief korte etappe. Uiteraard met de nodige klimmetjes erin. Op tijd bij ons adres voor de nacht.
Worden we toch onthaald op een welkom, dat zijn weerga niet kent.
Kazen, worst, taart, koffie, salade, brood, wijn. Het kon niet op.
Nu lekker douchen, de was wordt gedaan en dan de stad in, even rondneuzen.
Deze ontvangst is niet meer te overtreffen.
Na een bezoekje aan het Goya-museum en het centrum, terug voor het diner. Om negen uur naar bed. De slechte nacht hiervoor was daar debet aan.
Pasen!
Fijne dagen allemaal.

91: Van Anglès naar Boissezon

Pedro, Christine en ik

De gîte waar we belandden regelde het goed. Eten, slapen en de was. Wel eens makkelijk.
Sterker nog, het was uitstekend! Die man had zijn uiterste best gedaan om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. Tot nu de beste gîte van deze trip.
We gingen vroeg op pad. Bossen, velden, rust, heerlijk gewoon. Maar zoals altijd zit het venijn in

Boissezon

de staart. Afdalen van ruim 700 meter naar 300. Maar wel in de laatste kilometer. Dat ging in de knieën zitten. Ik ben blij dat dit achter de rug is, voorlopig.
We zijn aangekomen op ons nieuwe adres. Geen biet open hier, een superantieke bedoening, twee oudjes die ons onderdak verschaffen, en een maaltijd.
Moeders, met pruik, die een beetje scheef zat en vaders die volgens mij de eerste aflevering van "allo, allo" ging kijken op z'n zwartwit tv. Zo oud dus. Blijkt hij ook nog eens de burgemeester te zijn van dit dorp. Geloof je toch niet!
Vooroordeel.
Daar zijn we goed in. Ik laat mijn relaas gewoon staan om dit te benadrukken.

Boissezon

Wat een lieve mensen zijn dit. Ons een super diner voor te schotelen, aandacht voor ons allen, en dan blijkt uit hun verhaal dat zij al jaren verbonden zijn aan een weeshuis in Benim. Afrika, waar zij veel energie in steken. Dan voel je je toch wel een beetje beschaamd. Leermoment!
Moe en voldaan naar bed. Morgen nog een strek naar Castres. Mogelijk regen, maar dat zien we dan wel weer.

90: Van La-Salvetat-sur-Agout naar Anglès

Matheus in Salvetat

Na een aangename avond, slecht geslapen.
Vroeg op, rommelige start. Wel weer een mooie wandeldag. Veel bos en veldwegen. Onderweg stopte er een auto naast ons met een oud vrouwtje erin, die geïnteresseerd vroeg of wij pelgrims waren. Na wat over en weer gebabbel vroeg ik of ze koffie had. Geintje! Nou, we moesten maar langs komen. Haar huis lag toevallig aan de route. Komen wij bij een prachtig buiten, een voormalige boerderij, die zij gebruikte als zomer/vakantiehuis. Zelf woonde zij in Toulouse. Mooi dat we koffie kregen. Ze bood eten aan, wijn, van

rust bij het vrouwtje

alles. Erg aardig van de mensje, 75 jaar oud. Een leuke ervaring. We moesten nog verder.
Nu even een terrasje met een heerlijk biertje, straks richting gîte.

89: Van Murat-sur-Vèbre naar La-Salvetat-sur-Agout

De zon scheen weer vandaag.
Gisteravond heerlijk gegeten en wat gedronken. Het was bar koud. Maar vanochtend, een helderblauwe lucht, nagenoeg geen wind meer, rijp op de velden.
Het begin nog erg koud maar met de zon werd het al snel aangenaam. Een prachtige etappe door velden en bossen, langs klaterende beekjes. Volop vogels die je welkom heetten, een wegspringende eekhoorn.
Wat is het lekker als je kop weer eens helder is.
Vanmiddag weer eens in een gemeente-gîte beland. Antiek, maar te doen. Vanavond koken we zelf. Dan gaat één pelgrim afscheid van ons nemen en gaan we voorlopig met zijn drieën verder.
Voor Paaszondag is al onderdak geregeld bij een abdij. De rest komt ook wel goed.
Een heerlijke dag. Waarbij bergen weer heuvels zijn

geworden.