55: Van Lac Sauvin naar Vézelay

Na een slechte nacht met een enorm onweer vergezeld van een gigantische regenbui, het water stroomde enkeldiep onder ons luifel door, maakten we ons op voor de laatste etappe. Ons restte nog 12 km en de Via Campaniensis was voorbij. De route leek alleen maar bergopwaarts te gaan. De ene klim na de andere. Ergens voor Asquins kregen we de kathedraal voor het eerst in het zicht vanaf de route. Wel een mooi moment. Het venijn zit hem in de staart. Vanuit Asquins tegen een ware muur op. De voldoening was daar toen we een stempel kregen in de kathedraal. Nog even de fietsen halen en dan tijd voor een koud biertje. Wordt vervolgd.

We zijn er bijna

Eerste blik op de Kathedraal vanaf de route

Op de kerk in Asquins

Hier zouden de eerste kruistochten zijn begonnen

54: Van Accolay naar Lac Sauvin

Gisteren de camping in Chablis verruild voor de camping in Vézelay. De rest van de dag de omgeving bekeken, waaronder de kathedraal. Eerlijk gezegd viel die me tegen. Sober vergelijken met andere kathedralen langs de route. Wel veel commerciëler. Een toeristenoord. Ook nog wat regenbuien gehad maar wel een aangename temperatuur. Vandaag voornamelijk door bossen gelopen. Heel wat klim-meters gemaakt. Na Bessy-sur-Cure weken we behoorlijk af van de route in het boek. We stuitten op een nieuw geplaatst hek. Nergens een doorgang, dus volgen maar. Op de GPS kreeg je een indruk hoe het liep. Teruggaan was geen optie. Na een poos door de bramenstruiken te hebben gelopen, waaraan heerlijke bramen zaten, kwamen we weer op een goed beloopbaar pad. Even naar links en we kwamen de routeaanduiding weer tegen. Kennelijk is de route recentelijk gewijzigd. (ik heb de 2013 uitgave). Er stond vandaag wel meer wind, maar het is droog gebleven. Arcy-sur-Cure en St-Moré zaten niet meer in de route. Zo kwamen we uiteindelijk niet via La Jarrie binnen maar even verder via Lac Sauvin. Morgen de laatste 12 km naar Vézelay.

Accolay CS

Een rustplek in Bessy-sur-Cure

Nu mairie, vroeger Jacobuskapel in Bessy

53: Van Préhy - Chapelle naar Accolay

Vandaag een absolute wandeldag. Niet te heet, niet te koud, niet te nat, niet te stoffig. Een afwisselend landschap met hertjes, die we de laatste dagen al vaker hebben gezien. Geen pelgrims tot nu toe. We raakten aardig vermoeid, mede door het afgelegde fietstraject met behoorlijke klimmen erin. Onderweg in Cravant nog een bakkie koffie genomen en een stempel gehaald op het gemeentehuis. Kortom een tevreden dag. Morgen verkassen naar Vézelay, om daar de camping aan te doen en van daar de 'Via Campaniensis' af te maken.

Tussen de trossen

vreemde snuiters

een droevig blik

Hier zou Jeanne dÁrc hebben gewoond in Cravant

De trots van Accolay

52: Van Bernouil naar Préhy - Chapelle

Het was een vrij eentonige dag. Fietsen over de campagne en weer terug lopen. We maken wel dubbele kilometers dit keer. Trouwens geen aanrader, gezien de vele klimpartijen. Het duurde een hele tijd voordat we eindelijk tussen de druiven belandden. Maar na een poosje was daar de charme ook vanaf. Uitkijken op de kiezelige paden. Je gaat zo onderuit. Onderweg passeerden we Collan, Chablis en Courgis. Chablis is een levendig stadje. De rest slaapt, denk ik. Toegeven, het was wederom een warme dag met dik 25 graden. Morgen de laatste etappe vanuit Chablis, daarna verkassen we naar Vézelay.

Onder een appelboom, genieten!

Door de ranken naar Chablis

De kapel nabij Préhy

51: Van Ervy-le-Châtel naar Bernouil

Zaterdag een rustdag, Zondag de uitvalsbasis verplaatst van Troyes naar Chablis. Een gemeentecamping, van goede kwaliteit, vlak bij het centrum. Vandaag de route verder gelopen. De weg naar Ervy was regenachtig. We kwamen nat aan in Ervy. Daar werd het al heel snel droog. Fietskleding verruild voor wandelplunje, stempel gehaald in de Hotel-de-ville. En op route. De eerste 10 km voornamelijk bos. Eerst wat glibberen maar het viel allerzins mee, ondanks de vele regen. Na Flogny veranderde het landschap wat. De eindeloze campagne werden nu prés. De heuvels veranderden niet. Het heeft niet meer geregend, nadat we uit Ervy vertrokken.

in ruste

Jachthut voor La Chapelle Vieille Forêt

Jacobuskerk in Bernouil

50: Van Sommeval naar Ervy-le-Châtel

Vandaag eerst naar Ervy, vervolgens met de fiets naar Sommeval en van daar de route gelopen. Wederom een hele warme dag. Dik 28 graden. Volle bak zon! De eerste 10 km gaan goed. Langs de onafzienbare akkers en de bosrand. Door Forêt-Chenu richting Eaux-Puiseaux. Een pittoresk dorpje, schoon en verzorgd. Werkelijk een mooi plaatsje. Het nadeel van de afgelopen twee dagen is wel dat je nergens wat kan kopen onderweg. Maar goed we hadden onze les geleerd gisteren. Toen kwam het laatste stuk. Door het bos naar Ervy. Ik ben al over slechte wegen gelopen, maar dit sloeg alles. Kilometers pad aan gort gereden door bosbouwvoertuigen, veel water, wat de paden week een modderig had gemaakt, daardoor ook ontelbare muggen en ander ongedierte die je het leven zuur kwamen maken. Kortom een echte jungletocht. Als het zou regenen zou dit pad echt onbegaanbaar zijn. Beter maar een stukje om, via de verharde weg. Ook dit hoort bij de Camino.

Campagne net buiten Sommeval

Jachthut bij Eaux-Puisseaux

Aanloop Eaux-Puisseaux

49: Van Troyes naar Sommeval

We zijn weer op route! Engel is mee en we doen het deze keer op een alternatieve manier. We hebben onze vouwwagen op de camping municipal in Troyes gezet. Prima camping overigens. We hebben de fietsen mee en dus kunnen we pendelen. Vandaag de fietsen in Sommeval gezet en weer terug naar de camping. Daar zijn we gestart met lopen. Twee km extra om bij de kathedraal te komen, maar dat moet dan maar. Het weer was warm en zonnig. Weinig wind maar het voordeel van eigen slaapplek is wel dat je geen zware rugzak hoeft te sjouwen. Evengoed een heeeele lange dag. 25,7 km gelopen en daarna nog eens 24,5 km terug fietsen. Mooi landschap afgewisseld met bos een schitterende vakwerkhuisjes. Niet alleen in Troyes, maar ook ver daarbuiten. Water vonden we op diverse kerkhoven. Een heerlijke verfrissing na kilometers in de volle zon. Ons doel is Vézelay. Laten we hopen dat het goed komt.

Engel voor de Kathedraal

Op weg naar Sommeval

Bloemenpracht

Laines-aux-Bois

De laatste meters

48: Van Savières naar Troyes

Kathedraal in Troyes

Na aankomst gisteren was het goed. We kregen een biertje, de kamer ok en het eten was ook goed. 's avonds nog wat gekaart met z'n drieen alvorens lekker te gaan slapen. Na het douchen was mijn blarenpleister op de rechterhiel eraf. Er zat een behoorlijke blaar op. Het vel kwam eraf en ik had een aardige blessure. Rauw vlees. Afwachten dan maar. De volgende ochtend goed ontbeten en de boel goed afgeplakt. Na zo'n 10 km was het niet meer te harden. Ik heb de beslissing genomen om zo niet langer door te gaan. We zijn tot de kathedraal gekomen. Stempel gehaald en daarna mijn twee medepelgrims getrakteerd op een lunch. Het afscheid van Freddy en Laura viel me zwaar. Het voelde als falen, maar uiteindelijk is het een overwinning, om deze beslissing te nemen, in ieder geval een verstandige beslissing. In de korte tijd dat we samen onderweg zijn geweest zijn dat niet zomaar medepelgrims gebleken, maar waardevolle vrienden. Wat een zegen om dit mee te hebben mogen maken. Voor nu is het einde voor mij. Geen definitief einde maar een uitstel meer. Volgende keer verder vanaf Troyes. Ik hoop dan samen met mijn maatje Engelien.

Bijna bij het eindpunt vandaag

Invallend zonlicht in een zijbeuk

Afscheidsbiertje van twee maatjes

Wordt vervolg.

47: Van Anglure naar Savières

Na een heftig onweer gisteravond, was het deze ochtend sereen. Geen wind, wat mistbanken en een zon die stond te dringen om ons de hele dag te voorzien van zijn weldadige warmte. Na ons vertrek kwamen we al snel bij het oude kanaal genaamd "Haute Seine". Dat nu buiten gebruik is, maar gerenoveerd wordt voor toeristische doeleinden. We liepen vrijwel de hele dag waterpas. Kilometers vreten. Er leek geen eind aan te komen. Gelukkig deed dat het wel en belandd

en we weer bij een Frans vrouwtje. De vrouw des huizes heeft meteen het e.e.a. voor ons geregeld v.w.b. onderdak voor de eerstkomende twee dagen. Zo lekker een douche, daarna aan tafel en dan zien we wel weer. Morgen staat Troyes op de nominatie. Genieten van die mooi stad. We worden pas om 5 uur opgehaald voor de kathedraal.

Het begin van het kanaal

nog twee kilometer tot ons adres

46: Van Sézanne naar Anglure

Ik heb voor t eerst in mijn leven lekker gegeten in een kebab tent. Het was er netjes, goede bediening en beste kwaliteit eten. Lekker rood wijntje erbij. Helemaal top. Veel door de champagne gelopen. Niet al te geaccidenteerd. 29 km afgelegd. Vandaag gingen we verder door voornamelijk agrarisch gebied. Het grootste deel liepen we langs een oude spoorweg. Voordeel, redelijk vlak, nadeel, saai. In tegenstelling tot de weersberichten van gisteravond, die gerede kans op regen gaven, was het prachtig zonnig weer. Daarom hebben we het er ook van genomen om heerlijke rustpauzes in te lassen en van de zon. Genieten. Even na vieren belandden we op ons adres voor de nacht. Een lief oud echtpaar die er alles aan doen om het een pelgrim naar zijn zin te maken. De was, eten, biertje, goed bed. Kortom wat een welkom. Dit kwam als uit de hemel vallen.

We naderen Anglure

45: Van Montmort-Lucy naar Sézanne

2de Paasdag. Alles dicht! Dit betekende op een ontbijtje en wat 'left-overs' lopen. De restjes van het ontbijt, mochten we niet meenemen van onze gastvrouwe, want de winkels waren dicht en ze kregen nog meer gasten....Tja, need I say more! Doel was de abdij van Reclus. Daar te overnachten en dan door naar Sézanne. Echter door het afwezig zijn van eetgelegenheden, bakkertjes, ontbijt etc. besloten we om door te gaan omdat in Sézanne wel gelegenheid was om te eten en te drinken. Weer een ruk van 29 km. Nu was dit weer eens tijd om wat op het blog te plaatsen. Eerst soppen, de was, eten en een lekker koud biertje. Morgen kunnen we weer volop foerageren.

 

Baye

Soizy

44: Van Epernay naar Montmort-Lucy

1ste Paasdag, 20 april. Door de bossen naar Montmort. De grote vlakten achter ons gelaten, nu eerst wijnvelden, zover het oog reikt en daarna bos. De Champagne dient zich aan. Meer afwisseling en uiteindelijk nog een overnachtingsplek net buiten het dorp. Nu mag je een gegeven paard niet in zijn bek kijken, zeggen ze, maar ik had geen ontspannen gevoel bij deze mensen. Ze waren wel vriendelijk, maar ze keken je zowat de deur uit. Binnen een half uur hadden we gegeten en was de tafel weer afgeruimd. Niks te drinken dus vroeg naar bed.

Het château in Montmort

43: Van Reims naar Epernay

Zaterdag 19 april. De Pasen komt eraan. Ook in Frankrijk. Vandaag was het plan om door de champagne naar Germaine te lopen en aldaar te overnachten. Door de komende Paasdagen was dat niet mogelijk. Nabij de school in het dorp hadden we aangebeld en de dame des huizes was ons zeer behulpzaam. Na menig telefoontje konden we naar een adres in Epernay. Een parochiehuis bij de kerk St. Remi. Daar kwamen we uiteindelijk na bijna 38 km aan. Wat een dag! De pastoor ontving ons hartelijk maar had weinig tijd voor ons, daar hij de avondmis moest leiden. er was een bed voor iedereen, er was taart, en alles wat er in de keuken stond mochten we gebruiken. Hij had wel gevraagd of we nog naar de avondmis kwamen. Echter we hadden behoorlijke trek en moesten nog eten. Dus dat ging voor en toen rap naar bed.  Na 23:00 uur was er nog gezang vanuit de naastgelegen kerk te horen. Eigenlijk wel goed dat we het deze keer hebben overgeslagen. De Heer begrijpt wel waarom. Wel weer een bijzondere dag al met al.

Net buiten Reims.....nog 2400km slechts!

De champagnedruiven

42: Van Bazancourt naar Reims

Reims

Na een onrustige nacht op route naar Reims. Over een oude Romeinse heer-baan. Wederom over de campagne alleen niet meer zo golvend. Het schoot wel lekker op. Al gauw hadden we kathedraal in zicht. Ons eindpunt eigenlijk. Om 2 uur werd er speciaal voor de pelgrims een tafel in orde gemaakt waar we onze stempel kregen, waar tevens onderdak werd geregeld en waar ik een nieuw credential (paspoort) heb kunnen kopen. Even een was draaien en dan zo de stad in om te eten. Dit is weer een mijlpaal gehaald. Morgen naar Germaine. Met een lichtere tas. Ik heb mijn complete tentje op de post naar huis gedaan. Scheelt weer zo'n 3 kilo.

Altaar

41: Van Château-Porcien naar Bazancourt

Eenzame pelgrim

Nadat Jos, onze gastheer voor twee dagen, ons had weggebracht naar Château-Porcien, stond ons een aardige wandeling te wachten over eindeloze vlakten.
 Zo ver als je kon zien, velden en nog eens velden. Lange wegen en verder stilte. Zon en verder de voortekenen aan de hemel van een komende weersverandering. Wel saai maar je schoot wel op. Vlak voor Bazancourt kreeg ik behoorlijke last van m'n knie, die ik een tijd terug blesseerde met tennissen. Mijn medepelgrims komen ook naar hetzelfde adres. Zo blijven we eigenlijk steeds weer elkaar terugzien. Gezellig. Het onderkomen van vandaag was een ruimte van de gemeente, tegen de feestzaal aan. Voorzien van douche en wat bedden. Plek voor 3 eigenlijk maar met eigen matje kan je er wel honderd kwijt. Morgen naar Reims

St. Loupe aux Champagne

40: Van Wasigny naar Château-Porcien

Gisteravond een onwijs gezellige avond gehad in ons onderkomen. Gastheer Jos deed er alles aan om ons thuis te laten voelen. Dat is ruimschoots gelukt. De was werd gedaan, een voortreffelijk biologisch diner, goede gesprekken die ergens over gingen, kortom we voelden ons compleet op ons gemak. Het werd wel laat! Vandaag liepen we bij Jos vandaan, in Grandchamp, naar onze bestemming. Van Grandchamp, via Wasigny naar Château-Porcien. Een prachtige dag met volop zon, de campagne op. Eindeloze vergezichten over net omgeploegde velden, net opkomend graan en vetzaat. Een kleurenpallet om van te genieten. Voordat we er erg in hadden waren de 22 km afgelegd. Een paar biertjes gekocht in de lokale "shoppi" en wachten op Jos, die ons op kwam halen om nog een nacht door te brengen in Grandchamp. Behalve Laura, zij ging verder. Morgen gaan we richting Bazancourt, vanuit Château-Porcien, alwaar Jos ons weer zou afzetten. Maar naar het schijnt, zitten de accommodaties al vol. Dat wordt improviseren.

Campagne

Laura, Thijs en Freddy

39: Van Aubigny-les-Pothées naar Wasigny

De dag begon fantastisch. Blauwe hemel, zon, geen wind en een nevelsluier net onder de heuveltoppen. Kon niet beter. Na een
ontbijt met de andere pelgrims vroeg op pad. De dames van gisteren waren er inderdaad beland, evenals Freddy, de Belg uit Brecht, verder nog een Nederlander, Thijs uit Nederweert en een Belgische, Laura uit St. Job. Hen zou ik frequenter tegenkomen en mee optrekken. Onderweg werd het duidelijk waarom men spreekt over "als God in Frankrijk"... Je wordt er blij van. De wandeling ging voorspoedig. Ons onderkomen, we gingen me z'n vieren naar hetzelfde adres, was een stukje van de route. We werden opgehaald en morgen weer op dezelfde plek afgezet. Tot nu toe een hele aparte ervaring die ons overkomt. We genieten met volle teugen. Teveel om allemaal op het blog te zetten.

Chilly

Plaatje....... niet?

L'Echelle binnenlopend

38: Van Rocroi naar Aubigny-les-Pothées

Toen ik vanochtend buiten kwam was het onaangenaam koud. Wind gierde over het plein en donkere wolken scheerden langs de lucht. Eerst nog wat boodschapjes halen voor onderweg en de "Via Campaniensis" is begonnen. Een heel ander landschap dan de afgelopen dagen. Wijdse blikken, glooiende velden, net Limburg maar dan veel grootser. Een genot om hier te kunnen lopen. Blik op oneindig en verstand op nul, zeiden we vroeger in dienst. Na elke heuveltop weer een nieuwe verrassing. Over onderdak maakte ik me geen zorgen. Dat had ik gisteren al geregeld. Net na drie uur bereikte ik het adres. Wat een beste plek was dat zeg. Bij Hr. en Mevr. Lagard, Rue St-Remi (grande Rue) dit is nog even verder de berg op voor bij de kerk. Onderweg nog twee Belgische pelgrima's tegengekomen. Waarschijnlijk zijn die ook vanavond hier evenals de mensen van de vorige keer. We zullen zien wat dit oplevert aan ervaringen.

Net onder het spoor door hier omhoog naar herberg

37:Van Haybes naar Rocroi

Na het debacle van gisteren maar weer op tijd weg. Wederom door Fumay, de Maas achterlatend omhoog de bulten in. Een pittige klim bracht me op een weg, een paradijs voor snelle motorrijders. De weg, die ik zowat in een streep kon volgen naar Rocroi, ging langs een toeristische route, een verdedigingslinie uit voorbije oorlogen.  Af en toe wat spatjes gehad. Niet koud. Een lekker mentosje en daar ging m'n tand. Stuk eraf! Gelukkig geen pijn dus dit laat ik later thuis wel fiksen. Voortaan niet meer aanschaffen die bende. Het is Zondag dus lekker stil langs de weg. Het viel me reuze mee. In Rocroi aangekomen, eerst maar een slaapplaats regelen. Straks maar door het stadje heen. Misschien kom ik nog meer pelgrims tegen.

Fumay

Monumentje uit de oorlog

Doorgang fort Rocroi