Al een paar dagen komen we een jong stel tegen die de Camino lopen met hun twee jongens, van rond de 11 en 6. Dartelende jeugd op het pad. Geweldig. Zo ook loopt er een oude Fransoos van rond de 80. Hij stapt lekker door ondanks zijn vergroeide rug. Gistermiddag was het even schrikken toen we hem voor ons voorover zagen vallen. De eerste gedachte was dat hij er in zou blijven, maar het bleek een knieprobleem te zijn. Hij raakte slechts zijn evenwicht kwijt en belandde op z'n kop. Afijn, vandaag weer het gebruikelijke parcours. Berg op, berg af. Uiteindelijk besloot Engel om de taxi te nemen naar ons volgende haltepunt. Heel verstandig want er zaten nog een behoorlijk aantal diepe dalen en hoge toppen in. De rust heeft haar goed gedaan. Ze begroette mij bij aankomst door een actiefoto van me te maken. Ik heb me lekker kunnen uitleven onderweg. Tonnen zweet kwijtgeraakt.
We zitten weer in een albergue met 10 plaatsen. Mensen vanuit Mexico tot aan Scandinavie. Een mooie albergue. Eten doen we buiten de deur. Zo lekker inleggen in de wetenschap dat we morgen maar 19 km hoeven te lopen. De één na laatste dag voor Santiago.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten