donderdag 24 april 2014

48: Van Savières naar Troyes

Kathedraal in Troyes
Na aankomst gisteren was het goed. We kregen een biertje, de kamer ok en het eten was ook goed. 's avonds nog wat gekaart met z'n drieen alvorens lekker te gaan slapen. Na het douchen was mijn blarenpleister op de rechterhiel eraf. Er zat een behoorlijke blaar op. Het vel kwam eraf en ik had een aardige blessure. Rauw vlees. Afwachten dan maar. De volgende ochtend goed ontbeten en de boel goed afgeplakt. Na zo'n 10 km was het niet meer te harden. Ik heb de beslissing genomen om zo niet langer door te gaan. We zijn tot de kathedraal gekomen. Stempel gehaald en daarna mijn twee medepelgrims getrakteerd op een lunch. Het afscheid van Freddy en Laura viel me zwaar. Het voelde als falen, maar uiteindelijk is het een overwinning, om deze beslissing te nemen, in ieder geval een verstandige beslissing. In de korte tijd dat we samen onderweg zijn geweest zijn dat niet zomaar medepelgrims gebleken, maar waardevolle vrienden. Wat een zegen om dit mee te hebben mogen maken. Voor nu is het einde voor mij. Geen definitief einde maar een uitstel meer. Volgende keer verder vanaf Troyes. Ik hoop dan samen met mijn maatje Engelien.
Bijna bij het eindpunt vandaag
Invallend zonlicht in een zijbeuk
Afscheidsbiertje van twee maatjes
Wordt vervolg.
Gepost door op
Locatie: Troyes, Frankrijk

1 opmerking:

  1. Theo Kerens26 april 2014 om 17:24

    Hoi Math,
    Jammer maar ik denk dat je een goed besluit genomen hebt. En je moet niet vergeten dat je in veertien dagen bovenverwachting opgeschoten bent.
    En Troyes is een mooie stad om volgende keer weer verder te gaan.
    Je hebt kunnen genieten van de omgeving en de natuur en wat nog belangrijker is, je hebt zomaar 2 tot 3 vreemde mensen op een andere manier leren kennen en zelfs als vrienden afscheid kunnen nemen.
    Je merkt dat er toch nog een hoop goede, vriendelijke en behulpzame mensen zijn. Dat is misschien wel het allermooiste van deze tocht. Het is een cliché, maar het einddoel is niet het doel maar de weg er naar toe.
    Volgende keer hopen we weer van je reisverhalen te genieten.
    Anne en Theo

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)