Afscheid nemen valt zwaar. Die paar dagen samen optrekken, de gesprekken, lachen, schept een bepaalde band. Niemand moet "de weg" gaan, maar zij die het doen, doen het om een eigen reden. Dat delen we met elkaar. Daarom viel het mij zwaar om de anderen 'adieu' te wensen. Tot bij God, tenzij het lot anders beschikt.
Het contrast kon niet groter. Gisteren 35° nu slechts 24°, de zon was nergens te bekennen en de miezer veranderde wel eens in regen. Onweer is voorspeld maar nog achterwege gebleven. Nu ben ik in een klein gehucht met een oude Romaanse kerk, twee restaurants, (beiden dicht vanavond) en dat was het. Vandaag van de route afgeweken om door dorpjes heen te lopen waar je wat kon kopen indien nodig in plaats van door het bos te gaan. Vanmiddag al een warme maaltijd en vanavond nog één.
Hoop dat het morgen droog blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten