22: Van Thorn naar Born

We begonnen rustig aan de dag. We hadden afscheid genomen en gingen op weg naar Ophoven. België in.  Daar kon Ruben de bus naar Weert nemen om huiswaarts te keren. Helaas draaide dat op niets uit. Ruim een uur wachten maar geen bus. Dus door naar Maaseik. Ruben had er geen moeite mee. Ik vond het wat minder. Daar aangekomen zochten we de bushalte. Onderweg vroegen we een dame waar dat was. Zij gaf aan dat er geen bussen naar Sittard of Weert gingen. Ze waren daar in Maaseik van de buitenwereld afgesloten. Om een bus te pakken moesten we dus doorlopen naar Roosteren. Eindelijk lukte het om Ruub naar huis te laten gaan. Met pijn in mijn hart zag ik hem vertrekken. Na een week zo intens samen te zijn opgetrokken viel het mij zwaar hem te zien gaan. Het laatste stuk naar Born vond ik dan ook helemaal niet leuk meer. Toch heb ik onderdak gevonden bij wederom een vriend van de fiets. Het was anders. Alleen gaan eten, de avond doorbrengen, geen gezelschap. Maar ik moest door. Na een ontbijtje met een rot eitje. (kon de dame ook niets aan doen) maar weer verder. Limburg in, op weg naar Engelien