de ochtendstond |
San Antón |
Castojeriz |
Surealistisch was het. Al voor half 7 was ik weg. De eerste bult op en bijna bovenaan viel het oranje licht van de opkomende zon in het landschap. Waanzinnig mooi! Eindeloze wegen volgden. Kilometers alleen met af en toe een klein gehucht waar je een verfrissing en/of versnapering kon nemen.
Weer een les geleerd vandaag: lopen en lezen gast niet samen!.
Ik stapte naast het asfalt en ging door mijn enkel. Ik ging toch onderuit. Mijn eerste gedachte was "einde Camino". Na een angstig moment voorzichtig opgestaan. Ik kon gelukkig doorlopen. Ik heb mijn schoen niet meer uitgedaan. Nu ben ik op bestemming en er komt een eitje op de enkel.
Maar zien wat het morgen wordt.
Weer een les geleerd vandaag: lopen en lezen gast niet samen!.
Ik stapte naast het asfalt en ging door mijn enkel. Ik ging toch onderuit. Mijn eerste gedachte was "einde Camino". Na een angstig moment voorzichtig opgestaan. Ik kon gelukkig doorlopen. Ik heb mijn schoen niet meer uitgedaan. Nu ben ik op bestemming en er komt een eitje op de enkel.
Maar zien wat het morgen wordt.
Itero |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten