111: Van Santo Domingo de Calzada naar Villambistia

Jacobus

Wat een slechte nacht. Weer zo'n aso onder je die een hok vol mensen wakker weet te houden. Ik ken mensen die lopen (liggen) klagen als ik snurk, maar vergeleken bij dit niveau zouden ze me wat graag naast zich hebben liggen.
Verplicht zeer vroeg je bed uit.
Het was nog donker toen ik al op weg ging.



Het bleek dat er heel veel albergues vol zaten. Het verhaal was dat de volgende stad ook al afgeladen was. Iedereen gaat reserveren. Veel van hen vallen onder de noemer turigrino's i.p.v. pelegrino's. Ze laten hun rugzak ook opsturen naar het volgende adres.

het landschap

Deze kudde loopt mij eigenlijk in de weg. Zoveel volk al zo vroeg op de Camino verbaast mij ten zeerste en maakt het beeld wat ik ervan had totaal anders.


Weinig contacten met mensen van gelijke aard, hoop herrie en dan ook nog eens moeten racen, zowat, om een plek in een albergue te krijgen.
Het valt mij tegen.
Het enige voordeel wat ik heb is dat ik veel beter ingelopen ben dan die kudde.
Door lange marsen te maken raken ze steeds verder achter. Wellicht kom ik op die wijze in een soort van vacuum terecht om echt te kunnen genieten van de Camino.
Ik blijf in de 30-ers lopen en heb er totaal geen moeite mee.
Op advies van Esmee neem ik vloeibare paracetamol maar wel vanaf 12 uur. Daar wordt je vrolijk van en vergeet je snel de iritaties van de tijd ervoor.

nabij Beldorado

De route vandaag was veel langs de autobaan. Veel vrachtverkeer en dus ook herrie. Geen leuke route.
Onderdak gevonden in een beginnende albergue. Rommelig maar wel gemoedelijk. Eens zien wat de rest van de dag ons brengt.