dinsdag 9 mei 2017

115: Van Itero de la Vega naar Carrión de los Condes

om je pijn te vergeten, dit beeld bij vertrek
Jacobus
Een rotdag om te beginnen. Slecht geslapen, wat koortsig. De start was belabberd. Met veel pijn en moeite kwam ik in een sukkeldraf aan op, jawel, de vlakte. De zonsopkomst was wederom waanzinnig mooi. Ik werd er vrolijk van. Ondanks de dikke enkel kwam ik in een aardig ritme. Na 8 km in een dorp aangekomen, niks open! Geen koffie, geen broodje, niks. Het schamele ontbijtje was snel verteerd en gelukkig had ik nog een banaan in de tas. Daarmee redde ik het tot het volgende stadje, waar ik wel aan mijn broodnodige maaltijd kwam. De enkel bezorgde me vooralsnog geen last, wel het scheenbeen van het andere been. Afijn in de middag met wat ijs gekoeld, toen ging het weer wat beter. Hierop besloot ik door te lopen naar het einddoel. In het klooster van Santa Clara. Hier kon ik alleen nog maar in het hostel terecht. Douche, toilet, handdoeken, opgemaakt bed. Goed voor mekaar. Zo even de was doen en voorbereiden op morgen. Even het stadje in naar een Farmacia, om wat middeltjes te halen om de pijn te onderdrukken. Ook wat gegeten, toevallig met de Duitser die ik al in Bayonne ontmoet had, bij de bus. Hij was er een van "lange marsen lopen"echter dat kwam hem duur te staan waardoor hij genoodzaakt was om het ook rustiger aan te

doen. Het was wel gezellig. Wederom met ijs de plekken afkoelen.
Vandaag toch nog 35 km gemaakt. Misschien wel teveel van het goede.Morgen een uurtje minder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten