74:Van Langogne naar Prévenchères

Met de familie aan tafel en daarna vroeg erin. Lekker geslapen en na ontbijt op pad. Deze dag had je nooit van tevoren kunnen bedenken. Eerst de Regordane zien op te pikken. Thuis achter de pc leek dat wel mee te vallen. Werkelijkheid is anders. Een pont is geen pont en vele kilometers omlopen was geen optie. Dus door de rivier dan maar. Bear Grylls zou er trots op wezen. Na de rivier een plek vinden om de oever op te klimmen. Het dichte bos in, een wildpaadje volgend tot het niet meer ging. Ik zag in de verte een transportleiding hangen van de elektriciteit. Daarheen geklommen door kreupelhout en andere woeste troep. Onder de leiding was het beter te lopen. Blijven volgen tot op een weide. Daar een pad opgepikt en weer een rivier doorwaden. Uiteindelijk ben ik weer op de route gekomen. Deze route bracht me tot twee maal toe bij een rivier waar wel de pijlers stonden maar geen brug. Dus weer waden. Blootsvoets bijna een meter diep, en een keer via rotsblokken. Daar ging het bijna fout. Gelukkig wist ik me vast te grijpen anders had ik in de rivier gelegen. Wat een avontuur! Achteraf heb ik er nog smakelijk om zitten lachen. In 'La Bastide Puylaurent' had ik eindelijk een stop. In een hotelbar een paar colaatjes en of ik nog kon eten. Dat ging niet meer maar de barkeeper maakte mij een overheerlijke sandwich met paté. Zo kon ik weer verder. Laat in de middag arriveerde ik bij mijn Gîte. Een dag vol belevenissen, regen en gevaar. Maar het was de moeite waard. Evengoed nog 32 km gemaakt.

Een onheilspellende lucht

Een voorbeeld van een te volgen pad

Mijn eerste oversteekplaats