65: Van Noailly naar Les Trois Ponts

Wat een dag! Vertrek met -1, witte velden van de rijp. Geen wind en een lekker zonnetje. Lopen ging lekker. Ik had meer willen melden maar aangekomen bij mijn onderkomen veranderde dat. Blijkt dat mijn gasheer François een gepensioneerde accoustische operator te zijn met dezelfde achtergrond als ik. Niet te geloven. Wat ik deed op de P3C deed hij op de Brequet Atlantic. Waarlijk een bijzondere ontmoeting. Vlak voor ik hier aan kwam had ik al een dejavu. De heuvels, de gele huizen, de oranje daken. Net Jan Thiel, waar we in de beginjaren negentig hebben gewoond. Fantastisch, wat een dag. De 29 km die ik ervoor heb moeten lopen voel ik al niet meer. Morgen weer zo'n etappe.

Het wordt steeds hobbeliger

Saint-Jean-Saint-Maurice-sur-Loire